Eerbetoon Volendam

Eerbetoon aan de 3-jarige Tim uit Volendam

Het is maandag als ik ziek thuis zit en verveeld de krant bekijk op internet. Mijn oog valt op de kop “Volendamse Tim (3) rust nu na een lange strijd”. Bijna automatisch klik ik het bericht open en lees een kort berichtje over Tim en zijn ziekte. In het artikel wordt verwezen naar de website www.timstar.nl, onbewust klik ik door en lees het laatste stukje van het dagboek wat door Tim’s ouders met tussenpozen is bijgehouden. Hier lees ik dat Tim een ongeneselijke stofwisselingziekte heeft waaraan de helft voor hun 10e jaar komt te overlijden.

Na mijn ervaring met het Kinderbeestfeest, waarbij ruim 300 chronisch zieke en/of gehandicapte kinderen en hun gezin gebracht door hulpverleningsvoertuigen een bezoek aan Artis brengen, ben ik eigenlijk nieuwsgierig of Tim hier ook nog bij is geweest. Het verslag van 2 juni maakt dat de koude rillingen over mijn rug lopen. De uitnodiging stond op zijn kastje maar Tim kon er helaas niet bij zijn, hij was te ziek en dat terwijl hij al die hulpverleningsvoertuigen met hun zwaailichten en sirenes zo geweldig vond. Precies twee weken na het Kinderbeestfeest is hij overleden.

Op dat moment vind ik dat ik het een ander moet delen met anderen op het Hulpverleningsforum.nl. Tim’s verhaal geeft aan waarom evenementen zoals het Kinderbeestfeest zo belangrijk zijn. Eigenlijk mag je dan best trots zijn als je aan zulke evenementen mee mag werken. Zelf ben ik geen hulpverlener, met een diploma EHBO is mijn hulpverleningscarrière wel verteld. Echter als hobby probeer ik een Volkswagen LT in originele en beladen brandweeruitvoering te bewaren. Omdat we in de kennissenkring zelf twee kleine kinderen door een noodlottige brand hebben verloren hebben we gemerkt hoe belangrijk het kleinste beetje steun kan zijn. Ik bedenk me hoe Tim het zou ervaren als de door hem zo geliefde zwaailichten er nog één keer alleen voor hem zouden zijn. Dinsdagavond lees ik op het Hulpverleningsforum.nl dat meerdere mensen het bericht aangrijpt en zet mijn gedachten om in woorden: Wie zou er mee willen werken aan een eerbetoon om Tim tijdens de uitvaart nog één keer te begroeten met onze zwaailichten?

En dan gaat het snel… erg snel.

Tarik, één van de forumleden, meldt zich en regelt de noodzakelijke contacten met de politie. Ik regel de contacten met de familie, uitvaartondernemer, gemeente en een plaats waar we kunnen verzamelen. De Politie Voertuigen Groep Nederland (P.V.G.NL) meldt de eerste voertuigen aan en ook Tarik meldt met een voertuig te komen. Steeds meer voertuigen bieden zich aan, tot zelfs uit Limburg. In de tussentijd worden steeds meer zaken geregeld en uitgewerkt, opstelplaats van de voertuigen, hoe tonen we persoonlijk ons respect en, terwijl alles steeds meer vorm krijgt, komen er steeds meer emotionele reacties op het hulpverleningsforum te staan en die, hoe raar ook, geven je de moed om door te zetten.

Woensdagavond zijn de meeste zaken eigenlijk wel geregeld, de familie kan inmiddels meelezen op het forum, er is toestemming van het Van der Valk Hotel Volendam om daar te verzamelen en de uitvaartondernemer zorgt dat er een condoleanceregister aanwezig is.

Donderdag is er een onverwachte wending, een uitnodiging aan de deelnemende voertuigen om de uitvaartplechtigheid tot het einde bij te wonen. Uiteraard waarderen we de uitnodiging zeer maar geen van ons wil deze uitnodiging aannemen. Niet omdat we niet willen maar omdat we vinden dat het een familieaangelegenheid is waar wij niet bij horen te zijn. Ook de stichting Doe een Wens heeft zich gemeld. Een ambulance en een tankautospuit rijden voor de stoet uit en er is politiebegeleiding voor de stoet. Vrijdagavond schrijf ik met lood in mijn vingers, alles wat ik vastleg wordt namelijk definitief. Dan zijn de laatste zaken geregeld en ga naar bed, morgen is het eerbetoon aan Tim.

Op zaterdag zit ik vroeg in de auto, eerst mijn EHBO instructrice oppikken voor de noodzakelijke steun en dan door. Om half negen komen we aan in Katwoude. Één forumlid, Karim, is reeds aanwezig en al snel komen ook de andere voertuigen aan. Er zijn enkele fotografen, maar zoals afgesproken blijven ze gelukkig respectvol op afstand. Na een korte briefing, het protocol tijdens het passeren van Tim wordt tegenover de voertuigen staan, netjes op de plaats rust, rijden we naar het centrum. Onderweg passeren we een aantal rotondes waar we zonder enige begeleiding gewoon voorrang krijgen en ongehinderd kunnen we het centrum inrijden, het kan dus toch... Even is er een kink in de kabel, de plek waar we willen opstellen staat, ondanks een oproep, vol met geparkeerde auto’s. We besluiten de voertuigen aan de andere zijde van de weg op te stellen, half op de weg en op de fietsstrook. De brandweer van Amstelveen en Karim regelen het verkeer op de half geblokkeerde weg.

Dan komt het signaal dat de rouwstoet in aantocht is. De zwaailampen worden aangezet en de aanwezigen rennen naar de overzijde. De professionals stellen zich op en de particuliere eigenaars gekleed in bijbehorende kleding gaan op de plaats rust staan. Ieder kijkt strak vooruit als de rouwstoet passeert. Vanuit mijn ooghoeken kijk ik even opzij en zie zelfs bij de profs een onderlip trillen, af en toe zie je in de stoet een duim en dan blijft het niet langer droog.

Als de enorme stoet voorbij getrokken is lopen we gelaten terug naar de voertuigen en vertrekken naar Katwoude om ervaringen met elkaar te delen maar daar blijft het indrukwekkend stil. Dan weet je, en voel je, dat we samen iets indrukwekkends hebben gepresteerd en hoop je dat je de pijn van het verlies van Tim voor de familie een heel, echt heel klein stukje, dragelijker hebt gemaakt. Als ik wegrijd ben ik in gedachten bij Tim en de twee kinderen uit onze vriendenkring. Ik zet mijn voertuig stil langs de weg om even de tranen te laten lopen om daarna weer terug te keren in een harde werkelijkheid.

Aan het eerbetoon werkten mee:

Medical Emergency Transport

Koninklijke Marechaussee

Brandweer Amstelveen

Brandweer Amsterdam

Politie Voertuigengroep Nederland

www.hulpverleningsforum.nl

Ex-KLF Grimmenstein Markt